Sarapiqui

We zijn van het zuiden naar het noorden verhuisd. Qua temperaturen maakt dat hier niet veel verschil. Alleen hebben we de laatste paar dagen een paar flinke regenbuien gekregen, maar dat was hier meer dan welkom want het had de afgelopen maanden heel weinig geregend. De opwarming van de aarde laat zich hier wel degelijk voelen.

Onderweg van Puerto Viejo de Salamanco naar Puerto Viejo de Sarapiqui (je zou denken dat die twee naast mekaar liggen , maar er zit 200km tussen), even langs de havenstad Limon geweest. We wilden wel eens weten hoe dat er met die containers aan toe ging. Wat bleek? Aan de kade, waar de schepen dus moeten gelost en geladen worden, is totaal geen plaats voor containers. Die worden allemaal ergens een paar km verder opgeslagen, en dan telkens per camion aangevoerd. Het lossen/laden zal hier dus wel een poosje duren schatten we.

Limon zelf was totaal onaantrekkelijk; het blijkt er 's avonds ook erg onveilig te zijn. Snel wegwezen dus.

Hier is Sarapiqui werden we hartelijk ontvangen door Alex Martinez; als je hier de derde keer komt zoals wij wordt je tot de "amigos" geteld. We zitten in twee bungalows,  deze keer geen boomhut; de Walter zag dat toch niet zitten, zo aan lianen zwieren als tarzan. Ze hebben trouwens net een tweede boomhut gebouwd.

Aloex ontfermt zich nog steeds over dieren; alles wat gekwetst of gevonden wordt, wordt bij hem binnengebracht. Gisteren brachten ze een gekwetste Arakari (een soort  kleine toekan), waarschijnlijk geraakt door een auto. Spuitje penicille gegeven tegen de hoofdpijn, maar het beestje heeft het niet overleefd. Er zit hier ook een kleine Kinkajou; een soort buidelratje. Het krijgt eten tot het groot is en weer in het wild verder kan. Ons Erna heeft zich meteen over het beestje ontfermd, en Kinkajou vond het blijkbar goed, want het nestelde zich lekker op haar.

Verder hebben we hier de gebruikelijke zaken gedaan: een birding tour en een tour door het La Selva Biologisch Station.

Dat levert dan steevast een aantal vogelfoto's op, waaronder er hierna een aantal te zien zijn:

Bonte Specht



Toekan

Trogon

Blue Tanager

Maar we moesten natuurlijk ook op zoek naar kikkers. Als volleerde speurder hadden we Erna mee. Die stak zowat met haar neus in de struiken, niet vervaard als ze is voor slangen en aander ongedierte

Maar we hebben uiteindelijk een flink aantal van de Blue jeans Kikkertjes gezien. Dat is een hele toer als je weet dat de volwassen dieren max 2,5cm groot zijn!

Gisteren zijn we met een Canadese dame die hier 5 maanden overwintert naar het nabijgelegen Guapiles geweest, op zoek naar een nieuwe reiszak; winkel in, winkel uit maar niks gevonden. Die winkels zijn trouwens behoorlijk groot en zitten barstenvol Chinese spullen. Na het winkelen zijn we Caraïbisch gaan eten: rijst met zwarte bonen, cocos en kruiden, kip, gebakken banaan plus een pittge salade. Erg lekker, maar niet naar de bek van Walter; die stond zowat in brand van boven tot onder, en heeft dus voor het merendeel gepast.

Morgen naar Tortuguero; hopelijk schildpadden te zien.