Carara National Park

Zaterdag in Tarcoles aangekomen in Hotel Carara. Hotel zat vol locals, blijkbaar trekt iedereen in het weekend naar de kust, net zoals bij ons.

Eerst even langs het Nationaal Park geweest om af te spreken voor bezoekjes de volgende dag met een gids. Daarna alleen maar wat zwemmen en een dutje, want de jetlag doet zich toch nog wel wat voelen. Tegen de avond ook wat op het strand gewandeld, en naar Ara's gezocht, slechts een paar stuks zien overvliegen.

Zondag vroeg uit de veren, want tegen 7 uur moesten we aan de poort van het park staan voor de afspraak met de gids. We hadden besloten 2 tochten te maken, een van 7 tot 10, en nog een in de namiddag.

Gids Mauritio wist er echt wel alles van, en die mannen vinden ook vogels en andere spul op de meest onmogelijke plaatsen.

Veel vogels gezien dus, van toekans over ara naar zwarte en kalkoengieren, kolibris, koekoek en vliegenvangers, maar ook kapucijnen aapjes, een groet witte vleermuis en zowaar een boa constrictor!

Witte Vleermuis

Erna had zonet aan de gids vertelld dat ze schrik had van slangen, of hij nam  ons mee het bos in naar een plek waar een boa zijn prooi lag te verteren. Het was weliswaar nog geen groot exemplaar en het lag daar al een paar dagen stil te verteren, maar het is toch wel wat.

In de namiddag een tweede tocht gemaakt dus, met als afsluiter een plekje bij een kreek waar een heleboel vogels tegen het einde van de dag een bad komen nemen. Prachtexemplaren als de Red Capped Mannekin (helemaal zwart met een knalrode kop), de Blue Crowned Mannekin (ook weer helemaal zwart met een helblauwe kap) en de Green Honeycreeper (blauwgroen met eenvolledig zwater kop).

Royal Flycatcher

Tussen de twee tochten in een laat ontbijt, wat platte rust, en een tochtje naar de boord van de Tarcoles rivier om naar de krokodillen te gaan kijken. De locals gaan hier vissen, en halen dan vooral Ceviche boven. Lekker spul, maar wel gevaarlijk als je niet weet hoe die beesten te behandelen; ze hebben namelijk een aantal stekels waar je niet goed van bent als je er in pakt.

Hier goeien ook giga mahoniebomen. Een exemplaar als hierboven (en dan bedoelen we niet die voor de boom staan) is al gauw 300 jaar oud. Als die gehakt wordt moet men hem eerst 10 jaar laten rusten vooraleer hij als hout kanworden gebruikt.
Al bij al een gevulde eerste dag.